เราเข้าใจว่าพ่อแม่ทุกคนรักลูกและไม่อย ากเห็นลูกต้องลำบาก จึงหาสิ่งๆดีๆให้ลูกถึงแม้ตัวเองลำบากแต่ลูกจะต้องสบาย ซึ่งบางครั้งการที่เรารักลูกมากจนทำให้ลูกไม่เคยพบความลำบากเลยมันอาจจะส่งผลกับลูกในอนาคต วันนี้เราเลยมีข้อคิดดีๆที่อย ากฝากถึงคนที่เป็นพ่อเป็นแม่
มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งว่า วัยรุ่นคนหนึ่ง ขอเ งิ นแม่ไปเที่ยว แม่บอ กว่า ลูกรู้ไหมว่า สมัยแม่อายุเท่าลูก ไม่เคยเที่ยวที่ไหนต้องทำงานทุก อ ย่ า ง พับถุงกระดาษข า ย ตัดใบตองขน
ไปส่งข า ยในตลาด แต่ละบ า ทแต่ ละสต างค์ต้อง อาบเหงื่อต่างน้ำลูกนั่งฟังแม่เงียบๆ ลูกต้องรู้จักความลำบาก ไม่งั้นอีกหน่อยเกิดไม่มี แม่แล้วจะทำยังไงซักผ้า เองยังไม่ได้ ขึ้นรถเมล์ ก็ไม่เป็นใช้เ งิ น อ ย่ า ง นี้ จะเอาตัวรอ ดได้ยังไง
เมื่อแม่เทศน์จบ ก็ควักเ งิ นยื่นให้ลูก นี่ไม่ใช่เรื่องแต่ง พ่อแม่จำนวน มากทำ อ ย่ า ง นี้เมื่อลูกขอเ งิ นไปเที่ยวจะพร่ำบ่นลูก และเล่าเรื่องเมื่อตน เผชิญความลำบากในสมัยก่อน
เล่าย้อนไปถึงชีวิตลำบาก ของตนในวัยเท่ากันแล้ว ปิดท้ายด้วยการให้เ งิ น ลูกไปคนหาเช้ากินค่ำ สมัยก่อนไม่มีคำว่า ม ร ด กในพจนานุกรมชีวิต ทุก อ ย่ า ง ในชีวิตต้องหามาเองทว่า คนรุ่นนี้เมื่อลืมต า อ้าปากได้ และเป็นพ่อแม่ มักจะทำให้ลูกเสี ยคน
โดยไม่ตั้งใจ พ่อแม่จำนวน มาก เก็บเ งิ นเก็บทองไว้ โดยไม่ยอมใช้บอ กว่า เก็บไว้ให้ลูกเหตุผลอาจเพราะ พ่อแม่ไม่ อ ย า ก ให้ลูก ผ่ า น ความลำบากเหมือนตัวเองการเตรียมทุก อ ย่ า ง ให้ลูก
เหมือนสะท้อน สิ่งที่ตัวเองอ ย า ก ได้ในวัย เ ด็ ก แต่มันกลับสร้างนิสัย ไม่สู้งานหนักให้ลูกไปโดย ป ริ ย า ย ไม่มีเ งิ นเป็นปัญหา มีเ งิ นก็เป็นปัญหาบางครั้ง การมีเ งิ น มาก อาจทำให้เลี้ยงลูก ย า ก ขึ้นเ งิ นก็เหมือน
ไขมันในร่างกายน้อยไปก็ไม่ดี มากไปก็ อั น ต ร า ย ในสังคมบูชาคนร ว ย และการร ว ยทางลัดการอบรม สั่งสอนลูกเดี๋ยวนี้ย าก ขึ้น เพราะ สิ่งเร้ารอบตัวทางเดียว ที่จะให้ลูกโตขึ้นแล้วยืนด้วย ลำแข้งของตัวเองได้
คือ ต้องสอนเรื่องวินัยการใช้เ งิ นและความอ ดทน การรู้จักใช้ชีวิต และรับผิ ดชอบตัวเองอ ย่ า สร้างปัญหาแก่ สังคมไม่พอ กพูนด้วย ไ ข มั น แ ห่ ง วั ต ถุ นิ ย มมากเกินไป พ่อแม่ต้องมองภาพกว้าง และมองให้ออ กว่า
หากให้มากเกินไปจะทำให้ลูกไม่รู้จักหามาด้วยตัวเอง หรือไม่ทำอะไร ไม่เป็นเลยหรือเปล่า กล า ยเป็นรอแต่แบมือขอ อ ย่ า ง เดียว ความรักย่อมเป็นเรื่องดี แต่ต้องรักให้ถูกวิ ธีด้วย คนร ว ยที่ฉลาดรู้ว่าการได้เ งิ น
เป็นเรื่องง่ายกว่าการใช้เ งิ น และคนที่ไม่รู้จักหาเ งิ น มัก ใช้จ่ายเ งิ นฟุ่มเฟือย คนที่ร ว ยจากสมบัติที่ได้มาง่ายๆ จากม ร ด กอาจจะ ข า ดความรู้สึกดีๆ ของการสร้างตัวด้วยตัวเอง ข าดความภาคภูมิใจ ของการหามาได้
และทักษะการแก้ปัญหาชีวิต มีตัว อ ย่ า ง จริงไม่น้อยที่คนร ว ยแบ่งสมบัติครึ่งหนึ่ง ให้องค์กรการกุศล และที่เหลือให้ลูกหลาน เพื่อให้ลูกๆเรียนรู้ ที่จะยืนด้วยตัวเอง และสร้างมันขึ้น มา
ใหม่มหาเ ศ ร ษ ฐีลำดับต้นๆ ของโลก อ ย่ า งวอร์เรนบัฟเฟตต์บอ กว่าลูกๆ ของเขาจะต้องแผ้วถางทาง ของพวกเขาเองแน่นอน
ลูกๆ ของเขาก็รู้ว่า เขารอช่วยทุก อ ย่ า ง แต่ก็ต้องลงแ ร งทำงาน การให้เ งิ นทองแก่ลูกหลาน ด้วยจำนวนที่มากพอ
สบายทั้งชีวิต เพียงเพราะพวกเขาเกิดมา ในครอบครัวที่ร่ำร ว ยเป็นเรื่อง อั น ต ร า ยเพราะการให้อาจ ทำ ร้ า ย
ลูกๆทางอ้อมบัฟเฟตต์ จึงให้ม ร ด กแก่ลูกหลาน มากพอที่พวกเขารู้สึกว่า
สามารถทำอะไรก็ได้ แต่ไม่มากพอที่พวกเขาไม่ต้องทำอะไรเลย เราต้องสอนค่านิยมชื่นชมบุคคล ที่สร้างตนเองจากศูนย์หาเ งิ น อ ย่ า ง สุจริตรู้คุณค่า ของการทำงานการสร้างตัว สิ่งที่ควรให้ลูกๆมากกว่าเ งิ นก็คือความเอา
ใจใส่ รับรู้ กิ จ ก ร ร ม ที่ลูกทำ เป็นเพื่อนกับลูกนี่อาจเป็นสิ่งที่มีค่ากว่าการให้เ งิ น อ ย่ า ง เดียวต ามสุภาษิตที่ว่า สอนลูกจับปลา ไม่ใช่จับปลาให้ลูก
ที่มา 108resources horoscopedaily99
