คุณแม่ท่านหนึ่งเล่าเรื่อง ของลูกสาว และขอคำปรึกษาว่าจะแนะนำลูกอ ย่ างไรดี ลูกสาวเป็นเ ด็ กดีมีน้ำใจกับเพื่อนๆ แต่โลกในความเป็นจริง ก็ไม่เหมือนที่เราคาดหวัง บางครั้งแม้ลูกจะมีน้ำใจกับเพื่อนๆ แต่เพื่อนๆบางที ก็ไม่ได้ให้ความมีน้ำใจตอบ แถมบางทียังถูกเพื่อนแกล้ง และเอาเปรียบลูกสาว คุณแม่ผิ ดหวัง กับสิ่งเกิด
เลยไม่แน่ใจว่า การมีน้ำใจกับเพื่อนๆแบบนี้ถูกหรือไม่ แม่สงสัยและเริ่มไม่แน่ใจว่า จะตอบลูกอ ย่ างไรดี อ ย่ างไรก็ต าม คุณแม่ต้องมีความเชื่อมั่นก่อน ในเรื่องการทำความดี มีน้ำใจกับคนรอบข้าง จึงจะให้ความเชื่อมั่นกับลูกได้ และต้องให้กำลังใจ และชื่นชมในสิ่งดีๆที่ลูกทำไป พ่อแม่บางคน อาจจะบอ กลูกว่า
ถ้าเป็นแบบนั้น เราก็ไม่ต้องไปดีกับคนอื่น มาก หรือสังคมก็เป็นแบบนี้ไม่มีใครจริงใจกับเรา แม้กระทั่งสอนให้ลูกมองโลกในแง่ร้ า ย ถ้าไม่จำเป็น ไม่ต้องทำดีกับใคร ไม่ต้องจริงใจกับใครด้วย เพื่อจะได้ไม่ต้องมาผิ ดหวังทีหลัง คำสอนเหล่านี้ ทำให้เกิดความกลัวในใจเ ด็ ก แล้วถ้าได้ฟังบ่อยๆ
เ ด็ กบางคน มีความหวาดระแวง ไม่กล้ๅที่จะเปิดใจสร้ๅงความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับใคร กล า ยเป็นแผลในใจของเ ด็ ก พ่อแม่ควรให้ความมั่นใจกับเ ด็ ก ให้มีกำลังใจและแน่วแน่ในความดีที่เราทำไป อ ย่ างน้อยๆสิ่งดีที่ทำก็ดีกับตัวเองให้มีความหนักแน่นในความดีที่เรายึดมั่น อ ย่ างที่สองรับฟัง และยอมรับความรู้สึกผิ ดหวังของลูก บอ กกับลูกว่าเป็นธรรมดาที่ชีวิตเราต้องเจอเรื่องผิ ดหวัง
เรื่องบางเรื่องก็ไม่เป็นเหมือนที่คาดหวัง เรื่องจริงที่เกิดขึ้นก็คือ เราไม่สามารถควบคุม การกระทำของคนอื่นได้ เราทำได้แต่เพียงตัดสินใจว่า เราจะทำแบบไหนเป็นอ ย่ างไร อ ย่ างที่สามเข้าใจในตัวตน และให้ลูกได้ตัดสินใจ และเรียนรู้เองว่าจะทำอ ย่ างไรต่อไป บทเรียนที่เขาได้เรียนรู้ จะเป็นประสบการณ์ชีวิต
ที่สอนเขาในวันข้างหน้า ว่าเป็นธรรมดาที่ในชีวิตของคนเรา ต้องพบเจอ กับเรื่องผิ ดหวัง และหล า ยๆครั้งที่ความผิ ดหวังที่เกิดขึ้น เป็นเรื่องที่เราควบคุมไม่ได้ เพราะเกิดจากคนอื่น ก็ขอให้อ ย่ าท้อแท้ และมีกำลังใจในการทำความดีต่อไป เขียน มาถึงตรงนี้ ทำให้หมอคิดถึงคำพูดหนึ่งที่บอ กไว้ว่า เรามีน้ำใจกับเขา ถึงเขาไม่เห็นน้ำใจเรา ก็ยังมีอยู่การที่เขาไม่มีน้ำใจกับเรา ไม่ได้ทำให้เรากล า ยเป็นคนไม่มีน้ำใจ ไปด้วยน้ำใจอยู่ที่คนให้ไม่ใช่คนรับ
ที่มา ตอนหนึ่งในนิย ายเรื่องทานตะวันของว.วินิจฉัยกุล หมอมินบานเย็น stand-smiling
