เจอนิทานดีๆ อ่า นง่ายๆ ที่อ่า นแล้วสอนอะไรมากมาย เรื่องมีอยู่ว่าเ ด็ กหนุ่มคนหนึ่ง เป็นชาวสงขลาเรียนเก่งมาก ได้ทุนไปเรียนอเมริกา ตั้งแต่เ ด็ กจนจบด็อ กเตอร์ จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน บ้านของเ ด็ กหนุ่มอยู่อีกฟากหนึ่งของทะเลสาบสงขลา
ต้องนั่งเรือแจวข้ามไป ใช้เวลาแจวประมาณหนึ่งชั่ วโมง เรือที่ติดเครื่องยนต์ไม่มีเหรอลุง ไม่มีหรอ กหลาน ที่นี่มันบ้านนอ ก มันห่างไกลความเจริญ มีแต่เรือแจวโอ้ล้าสมัยมากเลยนะลุง โบราณมาก ที่อื่นเขาใช้เรือยนต์กันหมดแล้ว ลุงลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก ไปส่งผมฝั่งโน้นเอาเท่าไรลุง
80บาท
โอเคไปเลยลุง
ในขณะที่ลุงแจวเรือ หนุ่มนักเรียนนอ กก็เล่าเรื่องความทันสมัย ความก้าวหน้าความศิวิไลซ์ของอเมริกาให้ลุงฟัง เมืองไทยเมื่อเทียบกับอเมริกาแล้ว ล้าสมัยมาก ไม่รู้คนไทยอยู่กันได้ยังไงทำไมไม่พัฒนา ทำไมไม่ทำต ามเขาให้ทัน
ลุงลุงใช้คอมพิวเตอร์ใช้อินเตอร์เน็ตเป็นไหม
ลุงไม่รู้หรอ กใช้ไม่เป็น
โอ้โฮ ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะชีวิตลุงห า ยไปแล้ว25เปอร์เซน
แล้วลุงรู้ไหมว่าเศรษฐกิจของโลกตอนนี้เป็นยังไง
ลุงไม่รู้หรอ ก
ลุงไม่รู้เรื่องนี้นะชีวิตของลุงห า ยไป50เปอร์เซน
ลุงลุงรู้เรื่องนโยบายการค้ าโลกไหม แล้วเรื่องดาวเทียมล่ะรู้ไหมลุง
ลุงไม่รู้หรอ กหลานเอ๊ย ชีวิตของลุงรู้อยู่อ ย่ างเดียวว่า จะทำยังไงถึงจะแจวเรือให้ถึงฝั่งโน้น
ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้ ชีวิตของลุงห า ยไปแล้ว 75 เปอร์เซน
พอ ดีช่วงนั้นเกิดลมพายุพัดมาอ ย่ างแรงคลื่นลูกใหญ่มากท้องฟ้ามืดครึ้ม นี่พ่อหนุ่มเรียนหนังสือมาเยอะ จบด็อ กเตอร์จากต่างประเทศ ลุงอย ากถามอะไรสักหน่อยได้ไหม
ได้จะถามอะไรหรือลุง
เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม
ไม่เป็นหรอ กลุง
งั้นชีวิตของเอ็ง กำลังจะห า ยไป 100เปอร์เซน แล้วพ่อหนุ่ม อ่า นแล้วนั่งยิ้มคนเดียว เ พ ร า ะนิทานง่ายๆ เรื่องนี้สอนให้คิดอะไรได้มากมาย
ที่มา gotoknow stand-smiling
