บางคนเรียนเก่ง จบออ กไปทำงานไม่เป็นก็มี บางคนเรียนไม่เก่ง แต่จบออ กไปประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานก็เยอะ บางคนเรียนเก่ง เมื่อถึงวัยทำงาน ก็สามารถประสบความสำเร็จได้ก็มี บางคนเรียนไม่จบ และ ล้ ม เ ห ล วในชีวิตก็เยอะ สิ่งที่จะบอ กคือ ผลการเรียนนั้นไม่ได้เป็นตัวชี้วัดได้ว่าใครจะไปได้ดี หรือ ล้ ม เ ห ล ว
ประเด็นเรื่องการเรียน
การศึกษาเล่าเรียน มันเป็นเรื่องของตน คนนั้นเพียงคนเดียว เรียนดี เรียน แ ย่ ก็อยู่คนคนนั้นทำเองทั้งสิ้น พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ญาติพี่น้องช่วยอะไรไม่ได้ สถาบันที่เรียนที่จบมาก็ไม่เกี่ยว อยู่ที่ฝีมือตัวเองล้วน ๆ
ถ้าผลการเรียนออ กมาดี ก็มีแนวโน้มว่า น่าจะทำงานเก่งนนะ เ พ ร าะ กว่าจะจบมันต้องฝึกต้องฝนกัน มากมายหล า ยกระบวนท่า แต่อ ย่ างไรก็ต าม การฝึกฝนในช่วงระหว่างที่กำลังเรียนอยู่นั้น มันฝึกฝนอยู่ในกรอบของสมมติฐานที่ว่า ฝึกเพื่อเรียนรู้ ถ้าถูกก็แล้วไป แต่ถ้าผิ ดก็กลับไปแก้ไขใหม่จนกว่าจะดีขึ้น
ซึ่งเป็นหลักง่ายๆ ของชีวิตนักศึกษา เชื่อว่าเคยผ่านกัน มาทุกคนสังเกตุดีๆ จะเห็นว่าในช่วงที่เรากำลังศึกษาอยู่นั้นหากเรา คิดผิ ด ทำผิ ด มันจะถูกลงโ ท ษเพียงอ ย่ างเดียว คือ เกรดหรือผลการเรียนจะออ กมาไม่ดีหรือไม่ก็ติดเอฟ(F) ต้องไปลงทะเบียนเรียนใหม่กับเด็กรุ่นน้อง บางคนก็ไม่ถือเ พ ร าะ หน้าด้าน บางคน เ ค รี ย ด มาก
เ พ ร าะ อายกับการที่จะต้องไปเรียนกับรุ่นน้องชีวิตวัยเรียน มีเรื่องให้ เ ค รี ย ด ป ว ด ส ม อ ง ไม่กี่เรื่อง นอ กนั้นเป็นเรื่องสนุกสนานเฮฮาปาร์ตี้เ สี ยเป็นส่วนใหญ่ บางคนถึงกับไม่อย ากจบออ กมา เ พ ร าะ ยังอย ากสนุกกับชีวิตในช่วงวัยนี้ต่อไปอีก แต่เมื่อถึงเวลาจบก็ต้องจบ อยู่ที่ว่าตอนจบของช่วงวัย จะจบออ กมาดี หรือ จบออ กมาแบบไม่ได้เรื่อง ซึ่งจะถูกนำไปพิสูจน์ต่อไป ในช่วงชีวิตวัยทำงาน
ประเด็นเรื่องการทำงาน
การทำงานคือ การพิสูจน์คุณภาพของคน ว่าคนคนนั้น มีคุณภาพแค่ไหน คุณภาพมากแค่ไหนวัดกันอ ย่ างไร ง่ายๆ เลย ก็แค่วัดว่า ผลของงานที่ทำสัมฤทธิ์ออ กมา มันเกิดคุณค่าหรือประโยชน์แก่คนอื่น มากแค่ไหน นั่นแหละคือคุณภาพจะเห็นว่าตอนเรียนเราไม่วัดผลการเรียนแบบนี้เลย
การเรียนเป็นอะไรที่ง่ายสอบไม่ผ่านก็ลงเรียนใหม่ แต่ถ้าทำงานแล้วทำไม่ผ่าน จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง เ สี ยเวลา เ สี ยเงิน เ สี ยใจ ถูกเจ้านายด่ า เพื่อนร่วมงานข า ดความเชื่อถือ ทั้งหมดนี้คือโลกของความจริงโลกที่แสน เ จ็ บ ป ว ด เมื่อทำผิ ดพลาดขึ้น มาในขณะเดียวกัน
มันก็เป็นโลกที่หอมหวานเมื่อเราทำงานสำเร็จขึ้น มา เกิดคุณค่าต่อผู้อื่นในวงกว้าง สังเกตุดีๆ ชีวิตในช่วงกำลังเรียนคือช่วง อยู่ในโลกของจินตนาการ แต่ชีวิตในช่วงทำงาน มันคือ โลกแห่งความจริง คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตทั้งหล า ยเขาเชื่อว่า ถึงแม้เรียนจบจากช่วงชีวิตวัยเรียนแล้วเขาหาได้คิดว่าเขาต้องหยุดเรียนรู้อยู่แค่นั้นไม่ แต่กลับกล า ยเป็นว่าพอจบการเรียนในช่วงวัยเรียน จะต้องศึกษาแบบจริงๆ จังๆ
ต่อในระดับที่สูงขึ้นไปอีกคือระดับมหาวิทย าลัยชีวิต ซึ่งจะต้องเรียนรู้ทุกลมห า ยใจ เ พ ร าะ มันจะมีผล ได้-เ สี ย ในทุกครั้ง ที่ลงมือทำอะไรก็ต าม และจะต้องศึกษาไปตลอ ดชีวิตในมหาวิทย าลัยชีวิตแห่งนี้ ส่วนคนที่ชีวิตล้ ม เ ห ล วก็มีสาเหตุ เพียงสาเหตุเดียวก็คือ ไม่เรียนรู้ที่จะแก้ไขในสิ่งที่ผิ ดให้ถูกต้อง มันก็ผิ ดซ้ำๆ ซากๆ จนหาคุณภาพไม่ได้และสิ้นความน่าเชื่อถือในที่สุด และสุดท้ายก็คือล้ ม เ ห ล ว
ที่มา b i t c o r e t e c h sabailey
